Laos - in the land of wild rivers and a billion waterfalls
27 december 2014 - Vientiane, Laos
Het is alweer een tijdje geleden dus we moeten serieus in ons geheugen graven. We hadden nog een kleine twee weken in Kathmandu te spenderen en als eerste stond er de bungeejump nog op het programma. We hadden die geboekt en zouden de volgende dag om 5.45u vertrekken. Wij hadden de wekker iets te laat gezet met als gevolg dat we al kei hard moesten spoeien. Bleek de poort van onze hostel ook nog eens op slot en konden we niet meteen buiten. Als toppunt konden we dan ook nog eens gen enkele taxi vinden. We begonnen dan maar te lopen. 5.35u ondertussen al. Uiteindelijk toch een taxi gevonden en wist die niet waar we moesten zijn... manman uiteindelijk was het al 5.55u, helemaal gestresseerd natuurlijk. Toen we er toch geraakt zijn waren we dus veel te laat maar konden gelukkig nog mee. De busrit werd middenin ook nog even onderbroken door de landslide van een aantal maanden geleden, waar honderden doden zijn gevallen en een heel dorp van de kaart is geveegd. Wel zot om te zien. Hele brokstukken die naar beneden waren gedonderd en die ook in de rivier waren terecht gekomen en zo een dam hadden gevormd. Dat hele dorp stond dus blank. Dus daar moesten we dan te voet verder waar aan de andere kant een ander busje ons stond op te wachten. Dat was al ne morgend vol avontuur en stress en we hadden nognie eens gesprongen.
Voor de bungjee werden we ingedeeld in groepen naargelang gewicht, ik in groep 1 en Jef in 2. En dan begonnen we eraan. Een sprong van een brug gespannen over een rivier 160m lager en met een vrije val van een aantal seconden. Watne kick. Kan toch wel gezegd worden dat dat echt wel het gerelligste, maar ineens ook het graafste was dat we al hebben gedaan. Ge springt gewoon in het diepe, met u hoofd eerst, dat geeft zo'n vies gevoel. Eens ge daar stond had ge ook weinig keus want de bungjeemaster (haha zo heette die) gaf u gewoon een klein duwke als ge ni verder wou. Maar we hebben het allebei overleefd :D
Terug in Kathmandu hebben we daar de laatste dagen vooral kei goed gegeten en gedronken en dat hele dagen door :D We zijn we ook nog naar Bodnath gegaan waar we de grootste stupa van Azië zijn gaan bezoeken. S avonds hadden we terug afgesproken met de Michael en zijn we eerst (weeral) kei goed gaan eten en daarna naar de cinema geweest en de nieuwe Hunger Games gaan zien. De cinema was geweldig (weeeeer eten) en nog eens spotgoedkoop dus dat was weeral ne topper.
Volgende dag zijn we naar Bakthapur vertrokken, een uurtje rijden van Ktm en bekend als een nog oude en authentiek stadje. Twas daar supermooi en gezellig en zijn daar een nachtje gebleven. Voor de eerste keer in twee maanden werden we (eigenlijk ik) gescammed :0 We zijn er uiteindelijk gelukkig niet voor gevallen, en achteraf bekeken lag het er zo vingerdik op dat ze ons aant afzetten was voor onze neus, maar ik werd toch even meegesleept door het verhaal van het meisje dat school boeken nodig had. Jef was gelukkig wat alerter.
En dan begon het te korten.. Nepal zat er bijna op. De laatste dagen hebben we nog wat geshopped, nog wa goei eten binnengespeeld en dan was het tijd voor onze vlucht richting Bangkok en al iets dichter bij Vero! Ons tweede land zit erop en nu kunnen we stiekem ook beginnen vergelijken.. Wij dachten dat China een mooi land was maar wauw, Nepal heeft ons hart veroverd. Nepal heeft nog tien keer meer te bieden qua natuur (en mensen maar das niks nieuws), maar is helaas ook tien keer armer. Zeker nu we ook efkes in Thailand en al in Laos hebben gereisd. Wij dachten dat Nepal de norm ging zijn voor de rest van Azie (want ja, China is ne wereld op zich, das geen referentie), maar dat Thailand en zelfs Laos veel meer ontwikkeld zijn is al snel duidelijk geworden. In Nepal voorziet de overheid amper openbare diensten: het vuilnis wordt er niet opgehaald en dat belandt daar gewoon op straat en in de rivier, verharde wegen kennen ze daar gewoonweg niet en 8u per dag is er geen elektriciteit, zelfs niet in de hoofdstad (hoe kan een industrie draaien?). Zelfs op de luchthaven, die van Ktm had welgeteld vijf gates en was ne scheet groot, in Abu Dhabi, onze tussenlanding, moesten we crossen naar gate 71, het contrast kon niet groter. Maar wat ne vlucht!! Na twee weken trekken in de Himalaya hadden we niet verwacht dat het schoonste uitzicht van al nog zou volgen. Zonsondergang over de Himalayas vanuit de lucht. Je kon van die zotte helicoptervluchten boeken dat niet voor ons budget was weggelegd, wij kregen dat er gewoon gratis bij! Was ongetwijfeld een van de mooiste dingen die we al hebben gezien.
In Bangkok hadden we dezelfde hostel geboekt als de Mahieu en Maria Laura, voor de eerste keer is bekende gezichten! We zouden een dag in Bangkok blijven en dan met hun naar Chiang Mai gaan, om zo stillekesaan Vero tegemoet te komen. Het plan was om die dag naar een van de floating markets te gaan, een minder bekendere en ook minder toeristisch. En blijkbaar ook minder vindbaar. Na een uur op ne boemeltrein kwamen we ergens buiten Bangkok aan en geen market te bespeuren. Niemand kon daar ineens nog Engels en daar was dus niks te zien. Na efkes rond te dwalen zijn we maar terug gekeerd naar Bangkok. Ne dikke fail dus.
Savonds zijn we naar de beruchte Khoa San road, waar Garlands bekendste boek 'The Beach' begint (en verfilmd werd met de Leo Dicaprio), gaan eten en drinken. Als dessertje hebben we nog ne goeie gefrituurde schorpioen naar binnengespeeld (als opdracht dus, wij doen dat niet vrijwillig :p) Lekkee krokant.
De volgende dag zijn we nog naar een gigantische markt gegaan, snikheet daar, en vertrokken we s avonds alweer naar Chiang Mai met de nachttrein. vooral goed gelachen op dn trein en andere reizigers geirriteerd met ons lawaai :D In Chiang Mai hadden we helaas ook maar een dag en zijn wat Wats (tempels) gaan bezoeken. Het viel al snel op dat de tempels hier met hun vele goud veel meer pracht en praal uitstraalden dan de meer sobere die we zagen in Tibet en Nepal. Savonds moesten we weeral afscheid nemen van de Mahieu en Marie Laura want de volgende dag vertrokken we vroeg richting Laos.
We zijn met een hele dag buszitten tot net over de grens geraakt en de dag erna kwamen we dan eindelijk aan in Luang Nam Tha waar Vero ons al opwachtte. Na twee en halve maand nog eens een dikke vriend in levende lijve, joepieee! We hadden maar een dikke week helaas want Vero moest acht dagen later al terug in Bangkok zijn. Dringend tijd voor actie dus! De volgende dag gingen we kajakken. We zijn eerst aan een marktje gestopt waar onze gids inkopen ging doen voor ons middagmaal. Chance dat hij vis kocht en niet langs de vleestoog is gepasseerd waar de beestenkoppen, poten, ingewanden en al wat ge wilt lagen uitgestald op een niet zo smakelijke manier. Ik en Vero gingen samen in ne boot en Jef met ne Amerikaan. We waren al snel aan onze eerste stop en hebben daar een traditionele 'village' bezocht. Superbasic hoe die mensen daar leven, met kinderen, ouders, schoonouders, honden en kippen in een hut, maar wel ferm om te zien.
Nog even door gekajakt en toen was het middag. We stopten aan de oever van de rivier op een stenen eilandje en onze gids kon eraan beginnen. Hij ging de vis voor ons klaarmaken en had enkel zn zakmes bij en de ingrediënten die hij op de markt had gekocht. Die begon daar in de rivier die vis open te snijden, de ingewanden eruit te halen en te wassen. Vervolgens maakte hij een kampvuurke en hup viske op ne bamboe stok en da kon beginnen bakken. Wij zagen da eerst ni goed komen en keken al bedenkelijk, maar echt twas een van de beste maaltijden ooit. Ging em nog wa bananenbladeren kappen om te dienen als tafel en we konden beginnen! Supergoei viske (was geleden van thuis denk ik dat wij nog vis hadden gegeten) met wa groentjes, sticky rice en chilli erbij. Wat een feestmaal. Supermaaltijd en de omgeving maakte het nog eens extra uniek.
Na onze lunch gingen we verder kajakken en toen... zijn we de gopro verloren :( We hadden die in de kajak gelegd zodat we fotos en filmpjes konden maken maar op een gegeven moment werd de stroming iets te hevig. De gids had blijkbaar nog geroepen dat het een moeilijk stuk was maar ik en Vero hadden dat nie gehoord, wij op ons gemakske verder kajakken en totaal van niks bewust, met als gevolg dat we tegen ne rots gingen en omkantelden. De gropro viel uit de kajak en met de snelle stroming was het al snel een verloren zaak. Gelukkig hadden we het meeste al een back up gemaakt en waren we niet alles kwijt.
De dag erna vertrokken we naar Luang Prabang. Daar savonds iets gegeten dat Jef duidelijk niet was bekomen want hij was die nacht kei ziek geworden. We zouden naar de watervallen gaan maar hebben dat maar een dagske uitgesteld. Ik ben met Vero de Royal Palace gaan bezoeken maar was eigenlijk maar lame. We zijn dan maar voor een voetmassage gegaan :D
Volgende dag heeft Jef zich toch uit bed gesleurd en zijn we naar de Kuang Si waterval gegaan. Supermooi met felblauw water, een beetje koud wel om lang in te zwemmen maar ik en Vero zijn er toch ingedoken.
De dag erna vertrokken we alweer naar Vang Vieng, de partyplace van Laos en waar alles voorzien is om ne hele dag te kateren. Ligbedden aant water int zonneke, restaurantjes waar ge kunt gaan crashen en ze hele dag Friends spelen op tv (echt moeilijk om daar te vertrekken ondervonden we al snel).
Volgende dag was het tubing-tijd! We zouden al snel merken waarom dit de populairste attractie van VangVieng is. Ge betaalt vijf euro voor ne band te huren, ze droppen u aan de rivier waar ge in uwe tube ga liggen dobberen tot ge de eerste bar tegenkomt. Daar halen ze u uit water, ge krijgt een gratis shotje lao lao (lokale wisky) en dan ist partytime. Met beerpong, beachvolley en partymuziek voelden wij, raar maar waar, ons voort eerst is echt op vakantie. Als ge het daar beu zijt gaat ge terug in uwe band liggen en hup naar de volgende bar. Van tuben zelf was weinig sprake want die bars volgde mekaar supersnel op zodat ge meer in de bar aant hangen waart dan int water.
De dag erna moesten we afscheid nemen van Vero want die ging stillekesaan terug naar Bangkok om daar haar vlucht terug naar België te nemen :(
De volgende dag hebben we ne motorbike gehuurd om naar de blue lagoon te rijden en daar wa te gaan chillen. We moesten er wa inkomen want hadden allebei nog nooit met ne brommer gereden en waren al bijna drie maanden niet meer int verkeer geweest, maar tging vlotjes en we hadden het snel onder de knie. De blue lagoon zelf was kei toeristisch (chinezen natuurlijk) maar hebben ons daar toch goe geamuseerd.
Dan stonden de Kong Lo Caves opt programma (Sorry Vero! :p) Op de heenweg zagen we Sofie en Jo toevallig terug. Twee Belgen die Vero had leren kennen onderweg en wij heel efkes in Luang Nam Tha hadden ontmoet en zowat het zelfde parcours als ons doen. We zijn samen de Cave gaan bezoeken, waar we in een klein motor bootje door de gigantische grot gingen (meer dan 7m km lang en tot 100m hoog!).
De dag erna hadden we een reis van oorspronkelijk tien uur, maar dat waren al snel 13uren, voor ddeboeg. Savonds laat kwamen we aan in Pakse en hebben niet veel meer gedaan. De volgende dag zijn we naar TatLo gereisd, een nabijgelegen dorp met schoon watervallen en vlakbij het Bolavenplateau met zn vele coffeeplantages. We hebben daar met ons vier twee motorbikes gehuurd en konden beginnen cruizen. We hebben daar een aantal watervallen bezocht en verfrissende plonskes gedaan.
Volgende dag zijn we vertrokken naar de fourthousand islands. Superschoon hier maar ook een pak warmer. We zijn het eiland waar we verbleven en nog eentje ernaast gaan rond fietsen en toch maar weer een waterval bezocht voor de verandering :p. Met zonsondergang zijn we nog een klein boottripje gaan doen om mekongdolfijnen te spotten. Als ge goe keek konde er af en toe is ene bovenwater zien komen maar thad eigenlijk eender wa kunnen zijn omdat van zo ver was. Savonds zijn we nog is goe doorgezakt (laat kerstfeesje) me als gevolg dat nu katerdag is. Ideaal vr te bloggen en foto's. Laos dan ook weer in schoonheid afgesloten want tzit er weeral op! Op naar Cambodia!
Voor de bungjee werden we ingedeeld in groepen naargelang gewicht, ik in groep 1 en Jef in 2. En dan begonnen we eraan. Een sprong van een brug gespannen over een rivier 160m lager en met een vrije val van een aantal seconden. Watne kick. Kan toch wel gezegd worden dat dat echt wel het gerelligste, maar ineens ook het graafste was dat we al hebben gedaan. Ge springt gewoon in het diepe, met u hoofd eerst, dat geeft zo'n vies gevoel. Eens ge daar stond had ge ook weinig keus want de bungjeemaster (haha zo heette die) gaf u gewoon een klein duwke als ge ni verder wou. Maar we hebben het allebei overleefd :D
Terug in Kathmandu hebben we daar de laatste dagen vooral kei goed gegeten en gedronken en dat hele dagen door :D We zijn we ook nog naar Bodnath gegaan waar we de grootste stupa van Azië zijn gaan bezoeken. S avonds hadden we terug afgesproken met de Michael en zijn we eerst (weeral) kei goed gaan eten en daarna naar de cinema geweest en de nieuwe Hunger Games gaan zien. De cinema was geweldig (weeeeer eten) en nog eens spotgoedkoop dus dat was weeral ne topper.
Volgende dag zijn we naar Bakthapur vertrokken, een uurtje rijden van Ktm en bekend als een nog oude en authentiek stadje. Twas daar supermooi en gezellig en zijn daar een nachtje gebleven. Voor de eerste keer in twee maanden werden we (eigenlijk ik) gescammed :0 We zijn er uiteindelijk gelukkig niet voor gevallen, en achteraf bekeken lag het er zo vingerdik op dat ze ons aant afzetten was voor onze neus, maar ik werd toch even meegesleept door het verhaal van het meisje dat school boeken nodig had. Jef was gelukkig wat alerter.
En dan begon het te korten.. Nepal zat er bijna op. De laatste dagen hebben we nog wat geshopped, nog wa goei eten binnengespeeld en dan was het tijd voor onze vlucht richting Bangkok en al iets dichter bij Vero! Ons tweede land zit erop en nu kunnen we stiekem ook beginnen vergelijken.. Wij dachten dat China een mooi land was maar wauw, Nepal heeft ons hart veroverd. Nepal heeft nog tien keer meer te bieden qua natuur (en mensen maar das niks nieuws), maar is helaas ook tien keer armer. Zeker nu we ook efkes in Thailand en al in Laos hebben gereisd. Wij dachten dat Nepal de norm ging zijn voor de rest van Azie (want ja, China is ne wereld op zich, das geen referentie), maar dat Thailand en zelfs Laos veel meer ontwikkeld zijn is al snel duidelijk geworden. In Nepal voorziet de overheid amper openbare diensten: het vuilnis wordt er niet opgehaald en dat belandt daar gewoon op straat en in de rivier, verharde wegen kennen ze daar gewoonweg niet en 8u per dag is er geen elektriciteit, zelfs niet in de hoofdstad (hoe kan een industrie draaien?). Zelfs op de luchthaven, die van Ktm had welgeteld vijf gates en was ne scheet groot, in Abu Dhabi, onze tussenlanding, moesten we crossen naar gate 71, het contrast kon niet groter. Maar wat ne vlucht!! Na twee weken trekken in de Himalaya hadden we niet verwacht dat het schoonste uitzicht van al nog zou volgen. Zonsondergang over de Himalayas vanuit de lucht. Je kon van die zotte helicoptervluchten boeken dat niet voor ons budget was weggelegd, wij kregen dat er gewoon gratis bij! Was ongetwijfeld een van de mooiste dingen die we al hebben gezien.
In Bangkok hadden we dezelfde hostel geboekt als de Mahieu en Maria Laura, voor de eerste keer is bekende gezichten! We zouden een dag in Bangkok blijven en dan met hun naar Chiang Mai gaan, om zo stillekesaan Vero tegemoet te komen. Het plan was om die dag naar een van de floating markets te gaan, een minder bekendere en ook minder toeristisch. En blijkbaar ook minder vindbaar. Na een uur op ne boemeltrein kwamen we ergens buiten Bangkok aan en geen market te bespeuren. Niemand kon daar ineens nog Engels en daar was dus niks te zien. Na efkes rond te dwalen zijn we maar terug gekeerd naar Bangkok. Ne dikke fail dus.
Savonds zijn we naar de beruchte Khoa San road, waar Garlands bekendste boek 'The Beach' begint (en verfilmd werd met de Leo Dicaprio), gaan eten en drinken. Als dessertje hebben we nog ne goeie gefrituurde schorpioen naar binnengespeeld (als opdracht dus, wij doen dat niet vrijwillig :p) Lekkee krokant.
De volgende dag zijn we nog naar een gigantische markt gegaan, snikheet daar, en vertrokken we s avonds alweer naar Chiang Mai met de nachttrein. vooral goed gelachen op dn trein en andere reizigers geirriteerd met ons lawaai :D In Chiang Mai hadden we helaas ook maar een dag en zijn wat Wats (tempels) gaan bezoeken. Het viel al snel op dat de tempels hier met hun vele goud veel meer pracht en praal uitstraalden dan de meer sobere die we zagen in Tibet en Nepal. Savonds moesten we weeral afscheid nemen van de Mahieu en Marie Laura want de volgende dag vertrokken we vroeg richting Laos.
We zijn met een hele dag buszitten tot net over de grens geraakt en de dag erna kwamen we dan eindelijk aan in Luang Nam Tha waar Vero ons al opwachtte. Na twee en halve maand nog eens een dikke vriend in levende lijve, joepieee! We hadden maar een dikke week helaas want Vero moest acht dagen later al terug in Bangkok zijn. Dringend tijd voor actie dus! De volgende dag gingen we kajakken. We zijn eerst aan een marktje gestopt waar onze gids inkopen ging doen voor ons middagmaal. Chance dat hij vis kocht en niet langs de vleestoog is gepasseerd waar de beestenkoppen, poten, ingewanden en al wat ge wilt lagen uitgestald op een niet zo smakelijke manier. Ik en Vero gingen samen in ne boot en Jef met ne Amerikaan. We waren al snel aan onze eerste stop en hebben daar een traditionele 'village' bezocht. Superbasic hoe die mensen daar leven, met kinderen, ouders, schoonouders, honden en kippen in een hut, maar wel ferm om te zien.
Nog even door gekajakt en toen was het middag. We stopten aan de oever van de rivier op een stenen eilandje en onze gids kon eraan beginnen. Hij ging de vis voor ons klaarmaken en had enkel zn zakmes bij en de ingrediënten die hij op de markt had gekocht. Die begon daar in de rivier die vis open te snijden, de ingewanden eruit te halen en te wassen. Vervolgens maakte hij een kampvuurke en hup viske op ne bamboe stok en da kon beginnen bakken. Wij zagen da eerst ni goed komen en keken al bedenkelijk, maar echt twas een van de beste maaltijden ooit. Ging em nog wa bananenbladeren kappen om te dienen als tafel en we konden beginnen! Supergoei viske (was geleden van thuis denk ik dat wij nog vis hadden gegeten) met wa groentjes, sticky rice en chilli erbij. Wat een feestmaal. Supermaaltijd en de omgeving maakte het nog eens extra uniek.
Na onze lunch gingen we verder kajakken en toen... zijn we de gopro verloren :( We hadden die in de kajak gelegd zodat we fotos en filmpjes konden maken maar op een gegeven moment werd de stroming iets te hevig. De gids had blijkbaar nog geroepen dat het een moeilijk stuk was maar ik en Vero hadden dat nie gehoord, wij op ons gemakske verder kajakken en totaal van niks bewust, met als gevolg dat we tegen ne rots gingen en omkantelden. De gropro viel uit de kajak en met de snelle stroming was het al snel een verloren zaak. Gelukkig hadden we het meeste al een back up gemaakt en waren we niet alles kwijt.
De dag erna vertrokken we naar Luang Prabang. Daar savonds iets gegeten dat Jef duidelijk niet was bekomen want hij was die nacht kei ziek geworden. We zouden naar de watervallen gaan maar hebben dat maar een dagske uitgesteld. Ik ben met Vero de Royal Palace gaan bezoeken maar was eigenlijk maar lame. We zijn dan maar voor een voetmassage gegaan :D
Volgende dag heeft Jef zich toch uit bed gesleurd en zijn we naar de Kuang Si waterval gegaan. Supermooi met felblauw water, een beetje koud wel om lang in te zwemmen maar ik en Vero zijn er toch ingedoken.
De dag erna vertrokken we alweer naar Vang Vieng, de partyplace van Laos en waar alles voorzien is om ne hele dag te kateren. Ligbedden aant water int zonneke, restaurantjes waar ge kunt gaan crashen en ze hele dag Friends spelen op tv (echt moeilijk om daar te vertrekken ondervonden we al snel).
Volgende dag was het tubing-tijd! We zouden al snel merken waarom dit de populairste attractie van VangVieng is. Ge betaalt vijf euro voor ne band te huren, ze droppen u aan de rivier waar ge in uwe tube ga liggen dobberen tot ge de eerste bar tegenkomt. Daar halen ze u uit water, ge krijgt een gratis shotje lao lao (lokale wisky) en dan ist partytime. Met beerpong, beachvolley en partymuziek voelden wij, raar maar waar, ons voort eerst is echt op vakantie. Als ge het daar beu zijt gaat ge terug in uwe band liggen en hup naar de volgende bar. Van tuben zelf was weinig sprake want die bars volgde mekaar supersnel op zodat ge meer in de bar aant hangen waart dan int water.
De dag erna moesten we afscheid nemen van Vero want die ging stillekesaan terug naar Bangkok om daar haar vlucht terug naar België te nemen :(
De volgende dag hebben we ne motorbike gehuurd om naar de blue lagoon te rijden en daar wa te gaan chillen. We moesten er wa inkomen want hadden allebei nog nooit met ne brommer gereden en waren al bijna drie maanden niet meer int verkeer geweest, maar tging vlotjes en we hadden het snel onder de knie. De blue lagoon zelf was kei toeristisch (chinezen natuurlijk) maar hebben ons daar toch goe geamuseerd.
Dan stonden de Kong Lo Caves opt programma (Sorry Vero! :p) Op de heenweg zagen we Sofie en Jo toevallig terug. Twee Belgen die Vero had leren kennen onderweg en wij heel efkes in Luang Nam Tha hadden ontmoet en zowat het zelfde parcours als ons doen. We zijn samen de Cave gaan bezoeken, waar we in een klein motor bootje door de gigantische grot gingen (meer dan 7m km lang en tot 100m hoog!).
De dag erna hadden we een reis van oorspronkelijk tien uur, maar dat waren al snel 13uren, voor ddeboeg. Savonds laat kwamen we aan in Pakse en hebben niet veel meer gedaan. De volgende dag zijn we naar TatLo gereisd, een nabijgelegen dorp met schoon watervallen en vlakbij het Bolavenplateau met zn vele coffeeplantages. We hebben daar met ons vier twee motorbikes gehuurd en konden beginnen cruizen. We hebben daar een aantal watervallen bezocht en verfrissende plonskes gedaan.
Volgende dag zijn we vertrokken naar de fourthousand islands. Superschoon hier maar ook een pak warmer. We zijn het eiland waar we verbleven en nog eentje ernaast gaan rond fietsen en toch maar weer een waterval bezocht voor de verandering :p. Met zonsondergang zijn we nog een klein boottripje gaan doen om mekongdolfijnen te spotten. Als ge goe keek konde er af en toe is ene bovenwater zien komen maar thad eigenlijk eender wa kunnen zijn omdat van zo ver was. Savonds zijn we nog is goe doorgezakt (laat kerstfeesje) me als gevolg dat nu katerdag is. Ideaal vr te bloggen en foto's. Laos dan ook weer in schoonheid afgesloten want tzit er weeral op! Op naar Cambodia!
