Cambodia - in the land of the Khmers and Wats

De grens met Cambodia was meteen al een hele beleving. Kei chaotisch georganiseerd en vant kaske naar de muur worden gestuurd met als toppunt de fake "healthinspectie". Daar staat dus een standje aan de grens waar ge zogezegd u gezondheidscertificaat om het land binnen te mogen moet gaan halen (ze meten gwn u temperatuur) en rekenen natuurlijk aan. Wij waren gelukkig getipt dat dat dus helemaal niet nodig is. Dan nog eens twee uur wachten voor we eindelijk de bus op konden met onderweg nog een heel gezever tussen anderen toeristen en de busmannen. Die waren het Aziatisch leven en t feit dat de vooropgestelde tijd wel eens een paar uur kan schillen met de werkelijkheid duidelijk nog niet gewoon. Na een hele dag buszitten kwamen we s avonds laat aan in Phnom Pehn, hoofdstad van Cambodia.

De dag erna stond er meteen een grote portie (gruwelijke) geschiedenis op de menu, namelijk de Tuol Slueng gevangenis en de Killing Fields van Choeng Ek.
Een dikke 35jaar geleden kwam er na vier jaar een einde aan de horror van de Khmer Rouge, onder leiding van Pol Pot, waar meer dan twee miljoen Cambodianen werden gefolterd, uitgehongerd en vermoord, bijna een vierde van de hele bevolking. Met zijn extreme communistische ideologie wilde Pol Pot een samenleving waar iedereen, van kleine kinderen tot ouderen, moest meewerken op het land. In een paar dagen haalde hij de steden leeg en transporteerde de hele bevolking naar het platteland, waar ze werden ingezet als slaven. Wie tegenwerkte, of werd beschouwd als potentiële bedreiging, voornamelijk intellectuelen zoals studenten, ingenieurs, dokters, leerkrachten, mensen met een bril (echt waar!)...moest er aan geloven. Net zoals o a. mensen uit de steden, politiekers of officieren van het vorig regime en niet-zuivere Khmers. Enkel de landbouwersgezinnen hadden een streepje voor, maar ook zij werden uitgebuit en uitgehongerd.
Als eerste stond er het Tuol Slueng museum op t programma. Een voormalige school die onder het regime werd omgetoverd tot folterplaats en gevangenis. De eerste verdieping diende als folterruimte, waar de bevolking werd ondervraagd naar dingen waar ze niets van wisten, maar na uren, dagen, weken van foltering hun 'misdaden' bekenden. De folteraars zelf waren ook burgers die werden gedwongen. Boven waren de piepkleine en gore cellen waar ze werden opgesloten. Toen er vier jaar later een einde kwam aan de Khmer Rouge zijn er zeven (!!) overlevenden uit de gevangenis gekomen, van de meer dan 20 000 slachtoffers. In een ander gebouw zagen we de foto's van deze slachtoffers, duizenden gezichten die terugkijken vanuit de dood! De Rode Khmer hield een nauwkeurige boekhouding bij van hun gruweldaden, zowel foto's, verslagen, getuigenissen en nog veel meer konden we inkijken in het museum. Het was al ne zware voormiddag en we waren nog niet klaar. Na het museum bezochten we de Killing Field van Choeng Ek, de bekendste van de vele anderen verspreid over het land. Hier werden de Cambodianen naartoe gebracht om te worden geëxecuteerd. Zot om te zien hoe in de massagraven nog botten, kledingstukken en andere overblijfselen te zien zijn. Tijdens het regenseizoen komen nog regelmatig schedels en dergelijke bovendrijven. Om kogels te sparen werden ze gewoon met een machette, hamer of eender welk gereedschap in de schedel geslagen. De babys, jawel babys, werden tegen een boom doodgeklopt, de killingtree genaamd, om te voorkomen dat ze later wraak zouden nemen. Er staat int midden van het veld nu een enorm grote stupa, waar alle schedels tot nu gevonden liggen opgeborgen,. En dat zijn er veeeeel. Metershoog en volledig gevuld met schedels. Een beetje akelig wel. Heel vreemd ook hoe we daarna een praatje maakten met onze tuktukdriver en een vriend, en die vroeg of we het allemaal geloofden. We zijn vergeten te vragen waarom hij die vraag stelden, maar heeft er misschien mee te maken dat het Westen de Khmer Rouge nog lange tijd als rechtmatige regering heeft beschouwd. Ze hadden zelfs nog lange tijd na hun ondergang een zetel in de VN! Twas superinterresant en hebben weer ne heleboel bij geleerd, maar twas toch ne hele brok om te verwerken.

De dag erna was tijd voor iets luchtig, shoppen voor oudjaar! Eerst zijn we nog de Royal Palace gaan bezoeken, heel mooi weer allemaal maar een beetje overpriced. En altijd weer een beetje doodgaan met die verplichte bedekte lange kleren in die hitte. Daarna was het dan shoppingtijd. Wij dachten dat wel grappig was om overdreven feestelijk te gaan. Jef en Jo hadden twee aartslelijke hemden en allesbehalve bijpassende das op de kop getikt voor twee dollar. Ik en Sofie hadden de dag ervoor al ne winkel gespot met van die lange galakleding voor ook maar een paar dollar. Wij hadden er al zin in. Helaas bleek die nu dicht en wij nog snel op zoek naar iets anders. De keuze was beperkt. Ofwel meer geld uitgeven voor de 'mooiere' (nog steeds lelijk), maar met meer stof bedekte kledij. Toch net iets stijlvoller. Ofwel amper een paar dollar, maar dan liepen we erbij als twee sletten( veel glitter wel! ) en konden we gemakkelijk met de ladyboys meeparaderen. De keuzes vant leven mooi samengevat. We zijn dan maar voor het laatste gegaan, want zo zonder job en met een beperkt budget was de eerste keuze er eerder eentje van willen maar niet kunnen. Toen we door de hoerenbuurt liepen met bars als de 'pussycat' en de '69' werd Sofie al snel toegeroepen door een andere vrouw (of man?) dat ze een nice dress aanhad. We wisten genoeg :p We zijn eerst naar het vuurwerk gaan kijken aan de rivier waar heel Phnom Pehn samenkomt en ze daar zelf ook nog eens vuurpijlen int rond schieten (spannend, zo'n pijl net naast je hoofd), daarna zijn we na veel vijven en zessen op een rooftopparty beland met zicht over de stad. Dus best wel cool en eens iets totaal anders om Nieuwjaar te vieren met volslagen vreemden en mensen die ge letterlijk twee minuten kent.

Daarna namen we afscheid van Jo en Sofie en vertrokken we naar Siem Reap naar de temples of Angkor en de Wat der Wats, Angkor Wat itself. Buiten Angkor Wat zijn er nog tientallen, misschien wel honderden andere verspreid over een gigantisch terrein. Wij hadden fietskes gehuurd en konden zo van de ene naar de andere rijden. We zouden de eerste dag met een aantal kleinere tempels beginnen. De afstanden hadden we een beetje onderschat en hebben toch heel wat kilometers afgelegd die dag, met stijve benen tot gevolg. We zijn die dag de 'Tomb Raider' tempel ook gaan bezoeken, die heeft gediend als locatie voor de film. In het midden van de jungle waar de bomen helemaal vergroeid zijn met de tempel. Die gigantische tempels vonden wij best wel indrukwekkend, en de grootste moest nog komenn joepie.
De volgende ochtend/nacht stond om vier uur onze wekker om naar Angkor Wat te gaan en de zonsopgang daar mee te pikken. Wij in de stikdonker met ons fietskes naar ginder. Geen kat op de baan, we vonden dat al vreemd want hadden massa toeristen verwacht. Eenmaal daar waren wij dus effectief bij een van de eerste en hadden front row seats! Toch voor iets goed geweest zo vroeg opstaan want niet veel later kwamen inderdaad de massa bussen en stond daar al gauw 200man (maar met slechte plaatsen hihi!). Weer de hele dag Watts bezocht en onze culturele dagen zaten er weeral op.
De laatste dag in SiemReap zijn we gaan shoppen en voort eerst eens souvenirs gekocht! Ons eerste interieurstuk voor in ons denkbeeldig huis is een feit! En nu dat nog vijf maanden meesleuren...

Beachtime dan! Na meer dan drie maanden in al die exotische landen en wij hadden nog geen strand gezien. Ondertussen zijn we al aan onze derde dag Sihanoukville en wat hebben we gedaan... euh is denken, uitslapen, aant strand gelegen en gelezen en gezwommen, elke dag bbq voor twee euro met een vers viske uit de zee, en weggaan op cocktails en halve liters aan 40eurocent. Jep dat kunnen wij gewoon worden. We hebben hier al een favoriete strandbar waar we special prize krijgen van onze nieuwe vrienden :D Ook zalig hoe ge hier nog maar net in uwe strandstoel ligt en ze komen al met massage, waxing, manicure en pedicure ("you have ugly toes lady you need pedicure", okeeeee dan) en mooie armbandjes onder het motto "open your heart, open your wallet". Tis duidelijk dat ik hier de big spender ben en jef content is met zijn 40 eurocent bier.
Na drie dagen zijn de Mahieu en Maria Laura afgekomen holé! Daar zijn we mee op boozecruise gegaan. De naam laat weinig aan de verbeelding over. Inderdaad dus ne boot om ne hele dag te feesten en drinken. De sfeer zat er al rap goe in met de free buckets en shots die ze uitdeelden. Onderweg af en toe is een stopke om een plonske nemen in de zee. Twas ne zotte dag met veeel te veel booze. De volgende dag wast hangoverdag, en slim als we waren hadden we net die dag een boottripke geboekt. Na een korte nacht vertrokken we al vroeg met het bootje. Lekker onstabiel en echt het allerlaatste waar ge wilt zijn na een zware avond weggaan. Gelukkig gingen we naar een eiland waar we wa konddn relaxen en bekomen. We zijn ook nog even gaan snorkelen, supermooi koraal gezien en een hele mysterieuze onderwaterwereld die nog totaal onbekend is voor ons. Wij hebben al zin om te gaan duiken!
En dan hadden we weer iets voor.. we gingen gopro fotos (hebben ondertussen ne nieuwe gekocht) backuppen van de laatste twee dagen want hadden veel int water gezeten. En jep met de gopro hebben we nog ni veel chance gehad. Door een van de publieke computers te gebruiken was er ne virus op onze usb en sdkaart gekomen, en die heeft ons foto's gewist. Chance dat weer maar van twee dagen was, en koraal gaan we nog genoeg zien, maar de legendarische boozecruise fotos zijn dus weg. Alle bewijs is vernietigd (mss maar goed :p) en ja nu zit er niets anders op dan er nog is ene te doen :D. Helaas gaat dat niet voort eerst zijn want ik ben gisterenavond kei ziek geworden. Jef had het in Laos zitten, nu ist mijn beurt. Eerst hoopte we nog dat een late nawerking was van twee dagen ervoor maar die hoop is al lang vervlogen, met als gevolg dat ik de kamer ni uit kan en we nog een extra dag hier moeten blijven.
Die extra dag zijn er ondertussen twee geworden en Kampot, onze laatste bestemming in Cambodia zal nog efkes uitgesteld worden...